Soğuk ve karlı bir gecede tipiden yolunu kaybeden bir işadami ve sekreteri arabalarını terketmek zorunda kalırlar ve uzun
bir yürüyüşten sonra üşümüş ve ıslanmış durumdayken bir kulübe bulurlar.
Kulübede bir yatak, bir uyku tulumu ve bir sürü battaniye bulunmaktadir.
Geceyi geçirmeye hazırlanırlar ve işadamı bir centilmen olarak, yatağı sekreterine verir,
"Ben yerde uyku tulumunda uyurum" der. Sekreter yatğına yatar, adam uyku tulumunun içine girerek fermuarı çeker. Bir süre
sonra tam uyumak üzereyken, sekreterinin sesini duyar;
"Efendim, ben çok üşüyorum."  Adam fermuarı açar, uyku tulumundan çıkar, bir battaniye alıp kadının üzerine örter, tekrar uyku tulumuna girer, tam uyumak üzereyken yine sekreterinin sesini duyar;
"Efendim, ben hala çok üşüyorum."  Adam yine fermuarı indirir, tulumdan çıkar, bir battaniye daha alıp kadının üstüne örter, uyku tulumuna girerek
fermuarı çeker. Tam uykuya dalacağı sırada yine duyar;
"Ben yine çoooook üşüyorum".  Adam yattığı yerden:
"Bir fikrim var." der,
"Burası ıssız bir yer. Neler olduğunu kimse göremez, istersen evliymişiz gibi davranabiliriz." Genç kadın kıkırdar;
"Tamam, bana göre hava hoş."  Adam yattığı yerden avazı çıktığı kadar bağırır;
"ÖYLEYSE KALK VE KAHROLASI BATTANİYEYİ KENDİN AL!!!!!"

Serçenin biri bir bahar günü dalgın dalgın uçuyormuş.
Bir anda farketmiş ki, bir yolun bir metre üstünde uçuyor ve karşıdan da motorsikletli bir adam geliyor.
Her ikisi de çarpışmayı engellemek için ellerinden geleni yapmışlar... ama nafile...
Serçe "çotaaank" diye kaska çarpıp düşmüş.

Şimdi, motorcu sıkı bir hayvansever ya, doğal olarak hemen atlamış motordan, koşmuş serçenin yanına.
Serçe baygın yatıyor.. Kıyamamış, bırakamamış yolda; almış getirmiş eve.
Eskiden kalma bi de kafesi var evde... Baygın serçeyi kafesin içine güzelce yerleştirmiş.. Yanına da az biraz su, az biraz ekmek koymuş, vurmuş kafayı yatmış...
Bizim serçe bi müddet sonra ayılmaya başlamıs...
Daha tam seçemiyo ortalığı.. Hafif bulanıklık var yani...
Bi bakmıs ki parmaklık, ekmek, su falan var bulunduğu yerde... Birden dank etmiş vaziyet:
-Tüüüüüü!!.. motorcuyu öldürmüşüz ...!

Bill clinton;
Türkiye bizim her zaman dostumuz
olan bir ülkedir. Hep 0nurlu ve bizimle eşit
olmak istemiştir, bunu biliyoruz. Çıkarlarımız
her şey demek değil. Dünya barışının sürekliliği
için Türkiye'yi de diğer yoksul ülkeleri de
dostça selamlıyoruz. Bu yolda tum birikimimizi
kullanmak zorundayız. Türkiye bizim kö-
tu ve iyi günde müttefikimizdi, bir nevi ai-
lemizdir.

Süleyman Demirel
Koltuğumda biraz daha oturmak için
kimseden istekte bulunmam. Demokrasi için
ne gerekirse yaparım çünkü hırstan
arınmak zorundayız. Çağdaş uygarlık yolunda
coşmuş bir insanım. Bensiz bir Türkiye
de pekala güzel yönetilebilir. Bunun aksini
düşünemiyorum. Kendim için bir şey
istiyorsam namerdim. Tersi olsaydı derdim ki;
istiyorum, evet sürem uzatılsın!!!

Devlet Bahçeli
Bizim amacımız bu yoksul halkın
şikayetlerini dinlemek ve çözmektir. Asla
şovenizm duygularını kabartmak
davası gütmeyiz. Kardeş kavgasını körüklemek
ve bu yolda kadrolaşmayı sağlamak-
tan kaçınırız. Hedefimiz umut aşılamak-
tır. Bize faşist diyerek saldıranların
haksızlık ettiğini düşünüyoruz. 0nların siyasal
hayatı bitecek!!

Bülent Ecevit
Benim solcu bir politikacı olduğuma
kuşku duyulamaz. Yolumdan döndüğüme
hala inananlar varsa, 0nların akıllarına
hayret ederim. Her kesimden sabit fikirlilere
şaşarım. Asıl olan her zaman ve her konuda
halkın isteğidir. Sağcıların kıblesi ise hep
Amerika Birleşik Devletleri'dir. Ben de
halkım için varım ve tüm hizmetlerimle
onların bir memuru olmaktan kıvançlıyım!!!

Mesut Yılmaz
Benim dürüst parti lideri imajım
Her şeyden önemlidir. Ben başka liderler gibi
halkı kandırmak amacıyla tasarlanmış
oyunlara girmem. Bu benim için sakınılacak
bir görünümdür. Ekonomiyle ve borsayla
görevim gerektiği kadar ilgiliyim. Halkımla
içli dışlıyım ve bu ilişkilerim sayesinde
toplumda değerli bir yerim var. Sanılmasın ki
yakın çevremi ihya ederim...

NOT: Şimdi de bütün bu paragrafları kendi içinde birer satir atlayarak okuyun !!!

Kadının günlüğü:

Bugün üç yıl bitti. 0nun karşısına gelinlikle çıktığım günkü kadar mutluyum.

Tanrım, 0nu ne kadar seviyorum. Mükemmel bir erkek!.. Cazibeli, yakışıklı, anlayışlı, sevecen, herşey var...

Bugün Cumartesi. Bıraktım arkadaşlarıyla eğlensin...

En sevdiği yemek olan pastırmalı kurufasulye ile pilav yapıyorum.

Pişti, demleniyor...

Banyo yaptım, en sevdiği kıyafeti giydim. Yemekten sonra, şöminenin karşısına bir şişe şarapla uzanacağız.

Eve geldi sonunda...

Beni öpüşü biraz soğuktu. Aklı başka yerde sanki.

Aman tanrım, yoksa?!..  Tüm cilvelerime rağmen bana saldırmadı.

Arkadaşlarıyla ne yaptığını sordum, ağzında birşeyler geveledi.

Yemekte biraz keyfi yerine gelir gibi oldu, ama hala dalgın, hala uzak, hala kabuğuna çekilmiş.

Herhalde ÖTEKİNİ düşünüyor. Benden genç mi acaba?  İşyerindeki sarışın pazarlama temsilcisi olmasın?

Şöminenin karşısında şarabımızı yudumlarken, artık dayanamadım “Neyin var?” diye sordum.

Gülümsedi. Zoraki bir gülümseme... Acı dolu, uzaklık dolu...

“Yok birşeyim” diye geçiştirdi.  O gürül gürül yanan aşkın bu kadar çabuk biteceğine inanamıyorum. Daha dün bana ebediyete kadar benimle olmak istediğini söylüyordu.

Bugün aramızda iletişim kopukluğu başladı bile. Belki de kilo alıyorum.  Çok mu vır vır yapıyorum?

Elini tuttum. 

Elimi okşadı, ama eller hissiz, parmak uçları soğuk...

Step yapmaya başlasam?  Çocuk istesem?

Yalan, yalan, yalan... Kendimi kandırmaktan başka birşey değil bunlar.

Bitti... Bitti... Bitti...  Tanrım, ölmek istiyorum!.. Kendimi son kez 0nun kollarına attım.

Ağlaya ağlaya uykuya dalmışım.

Erkeğin günlüğü:

Öf be, Fener yine yenildi!..  Ama kurufasülye güzeldi...   

Afacan çocuğun doğum günüdür ve annesinden bi kırmızı bisiklet ister.
Annesi 0na, bisikleti haketmediğini ve tanrıya suçlarını itiraf ettiği bir mektup yazmasını söyler.
Çocuk odasına gider ve başlar yazmaya:
- Tanrım beni hep yalan söylediğim için affedin. Söz veriyorum, bi daha olmıcak. Bugün benim doğumgünüm ve sizden kırmızı bi bisiklet istiyorum...
Çocuk mektubu yırtar atar, çünkü günahları o kadarcık değildir.
İkinci mektubu yazmaya karar verir.
- Tanrım beni hep yalan söylediğim için ve annemi hiç dinlemediğim için affedin. Bi daha olmıcak, söz veriyorum. Bugün benim doğumgünüm, sizden kırmızı bi bisiklet istiyorum...
Ve bu mektubu da yırtar, çünkü bunlar da işlediği bütün günahlar değildir.
Başlar üçüncü mektuba. Yine olmaz ve afacan çocuk başka bi yol denemek için annesinden izin alır, kiliseye gider.
Bunu gören annesi çok sevinir ve yaramaz oğlunun akıllandığını sanır.
Küçük çocuk kilisede gider Meryem annenin heykelinin yanına ve sağa
sola baktıktan sonra 0nu çantasina koyar, eve götürür.
Evde odasına çıkar ve tanrıya son mektubunu yazar:
- Bana kırmızı bisikleti al, annen elimde rehin, 0nu bir daha göremeyebilirsin!!

Genç çocuk son model Porsche'si ile yolda ilerlerken kırmızı ışıkta durur. Tam o sırada arkadan gelen bir kamyon büyük gürültü ile arabaya çarpar. İkisi de inerler bakarlar ki arabanın arkası haşat. Kamyonun şoförü gencin ayaklarına kapanır: "Abicim sen beni affet!. Ben 30 yıl çalışsam bunu ödeyemem. Sen şu kardeşini affet!" der. Çocuk bakar ki adamın hakikaten hali vakti pek yerinde değil, adamı affeder ve arabasına binip yoluna devam eder.
İki, üç ışık sonra tekrar durur. Derken yine büyük bir gürültüyle arabasına arkadan çarparlar. Çocuk arabadan iner bir de bakar ki yine aynı kamyon şoförü arabasına vurmuştur. Ancak bu sefer şoför kamyondan dışarı çıkmadan sadece kafasını pencereden uzatır ve:
"Abi benim ben... Devam et!"

Delikanlı sevgilisini aksam eve bırakır.Evin önünde masum bir fısıltıdan  sonra ateşlenir.Bir elini duvara dayayarak sorar:
- "Beni bi öper misin?"..
Kız:
- "Deli misin evin önünde annemler görür" der..
Erkek:
"Ne olacak canım, bu saatte kim görecek, ne olur seni çok seviyorum...
Kız:
- "Ben de seni ama olmaz..."
Erkek çok ateşli tabi, devamlı ısrar eder. Bir ara aniden merdivenlerin ışığı yanar ve kızın küçük kız kardeşi belirir.
Küçük kız:
- "Babam diyor ki öpecekse öpsün, gerekirse ben öpecekmişim, o da olmazsa kendisi gelecekmiş ama o eşşoğlueşşeğe söyle elini diyafon düğmesinden çeksin dedi''

Dört kişilik avcı gurubu, tecrübeli avcı Temel'in önderliğinde ormanda ilerlemektedirler. Karşılarına küçük bir delik çıkar.
Temel : -Yatın yere, tavşan deliği ! Bütün avcılar yere yatarlar. Gercekten bir müddet sonra delikten tavşan çıkar. Avcılar hemen vururlar. Tekrar yürümeye başlarlar. Bir süre sonra büyükçe bir delik çıkar karşılarına.
Temel : -Yatın yere, tilki deliği! Yatarlar. Biraz sonra tilki çıkar. 0nu da vururlar. Tekrar yola düşerler. Bu defa daha büyük bir delik çıkar.
Temel : -Yatın yere, ayı ini! Yere yatarlar ve çıkan ayıyı vururlar. İyice keyiflenen avcılar yürümeye devam ederler. Kısa bir zaman sonra kocaman bir deliğin başında dururlar.
Acemiler hep birden Temel'e bakar.
Temel: -Uşaklar ne cıkacağını bilmiyorum. Ama yatın yere, ne çıkarsa bahtımıza!..
Ertesi gün gazetelerde manşet :
-Dört avcı tren altında can verdi.

Kayseri'nin bir köyünde imece yöntemiyle yol yapılıyor. Bunun için de
eşekten yararlanılıyor.Eşek hangi yolu izlerse, orası  genişletilip araba
yoluna dönüştürülüyor. Köye gelen Amerikalı  barış gönüllüsü, ne olup
bittiğini kavrayamadığı için sorar: 
-Ne yapıyorsunuz böyle?
-Yol yapıyoruz.
-Bu eşek ne için?
-O, yolun mühendisi. Yola uygun geçişi o gösterir.
Barış gönüllüsü katıla katıla güler :
-Ya eşek bulamasaydınız?
-İşte o zaman Amerika'dan mühendis getirirdik!

Çiftlik sahibi, kümesteki horozun artık yaşlandığını düşünüp genç bir horoz almaya karar vermiştir. Bir sabah yeni aldığı horozu götürüp kümese bırakır. Bir taraftan da yeni gelen horozun diğerlerine uyum sağlayıp sağlamayacağını gözlemlemeye çalışmaktadır. Kümesin eski horozu, pabucunun dama atılacağını anladığından kendince bir çare düşünmüştür.. Genç horozun yanına gidip muhabbete başlar:

- Hoşgeldin genç arkadaşım!.. Ama bu kümeste iki horoz fazla değil mi?

- Tabii ki fazla!.. Sahibimiz senin artık yaşlandığını ve iş göremeyeceğini anladığı için beni aldı zaten. Ben kümesin tek horozu olacağım bundan sonra..

- Tamam, sen genç ve benden daha güçlüsün.. Fakat bende iş bitmedi henüz. İstersen sana ne kadar iyi olduğumu ispat edeyim. Var mısın benimle yarış yapmaya? Kazanan kümesin tek horozu olsun!..

- Elbette varım!.. Yarışta seni geçeceğim kesin!..

-  Hadi yarışa başlayalım o zaman.. Yalnız benim senden küçük bir ricam olacak: Sen benden çok daha hızlı koşacağın için, bana izin ver, birkaç metre önden başlayayım yarışa..

Genç horoz kendinden çok emin olarak bu teklifi kabul eder. Nasılsa yarışı kazanacağı kesindir. Yaşlı horoz aynen dediği gibi genç olanın birkaç metre önünden başlar yarışa. Yaşlı önde, genç arkada koşturmaya başlarlar. Az sonra bir silah sesi duyulur ve genç horoz yere düşer..  Çiftlik sahibi elinde tüfek karısına seslenir:

- Allahallaaaahhh!.. Bu aldığım 3. horoz da eşcinsel çıktı...

Kahramanlarımız Pamuk Prenses, Herkül ve Don Juan, bahçede oturmuşlar sohbet ediyorlarmış. Bir ara Pamuk Prenses yerinden kalkmış ve:

- Bana biraz izin verir misiniz? Gidip aynaya sorayım bakayım, hala dünyanın en güzel kızı ben miyim diye..

Demiş ve eve doğru yürümüş. Az sonra yüzünde mutlu bir ifade ve gülümsemeyle yanlarına dönmüş:

- Evet, hala daha dünyanın en güzel kızı benmişim..

Bunu duyan Herkül, hemen içeriye gidip sormak istemiş:

- Bir de ben sorayım bakayım, hala daha dünyanın en kuvvetli adamı ben miyim diye..

Biraz sonra o da yüzünde tebessümle dönüp, arkadaşlarına bilgi vermiş:

- Evet, hala daha dünyanın en kuvvetli erkeği benmişim..

Don Juan bunu duyar duymaz yerinden fırlamış ve eve doğru yürürken merakını dile getirmiş:

- Hala daha dünyanın en çapkın erkeği ben miyim acaba?

Birkaç dakika sonra evden asık bir yüzle çıkıp, arkadaşlarının yanına giderken kafasını kaşıyarak sormuş:

- Kim bu Mehmet Ali yaaa??

Arkadaşı Temel’e yeni aldığı termosu anlatır:

- Ha bu nesne gerçekten önemli bi şey.. Yazın ayranı sabahtan akşama buz gibi muhafaza ediy. Kışın da çayı yine sabahtan akşama sıcak halde sakliy..

Termosu evirip çevirip inceler Temel. Ve arkadaşına sorar:

- Yalnız anlamaduğum bi şey var. Ha bu alet ne zaman yaz, ne zaman kış olduğunu nerden anliy?..

(Hollywood’un 46 kez işlediği, “Uçakta pilotlar ölür, ya da bayılır, yolculardan biri (mümkünse bir çocuk) telsiz talimatlarıyla uçağı sağ salim indirir” klişesinin otobüse uyarlanmış hali..)

- Alo aloo, abi ben Kamil Koç İstanbul-Ankara otobüsünden arıyorum. Kaptan molada içkiyi fazla kaçırdı herhalde, uyuyor şimdi.

- Evlat sakin ol, muavin orda mı?

- Hayır, otobüste değil!.. Tanrım, 0na ne olduğu konusunda hiç bir fikrim yok!..

- Tamam evlat, hiç korkma, sizi kurtaracağız. Şimdi şöförü yavaşça koltuktan yana çek!. Sen oturacaksın 0nun yerine..

- Ama 0nu yana çekersem düşer, kendinde değil!..

- Düşsün pez...nk!.. Oraya senin oturman lazım!..

- Tamam.. Oturdum.. Şimdi ne yapmalıyım?

- Direksiyonu tut, ne çok sıkı, ne çok gevşek..

- Tuttum.. Çok eğlenceli görünüyor.. Ehu..

- Evlat, ciddi ol!.. 40 yolcunun hayatı senin elinde. Şimdi önündeki panelde bir çok gösterge var değil mi? Tam ortadaki büyük olana bak. Ne yazıyor orada?

- Bismillahirrahmanirrahim.

- Hayır, göstergenin üstündeki yazıya değil göstergeye bak!. Hız göstergesine bak, kaçla gittiğinizi görebiliyor musun?

- Sıfır..

- Nasıl sıfır? Dikkatli bak!..

- Sıfır.. Gerçekten sıfır.. Ölecek miyiz?..

- Otobüs duruyor mı, gidiyor mu bunu söyle bana seni kuş beyinli!

- Duruyooor..

- Kalk lan ordan eşşoğlueşşek!.. Bize de panik yaptırdın.. Şöför uyanınca devam edersiniz..